Bekijk alle blogs


Zingen tijdens de lockdown

Het zijn surrealistische tijden. Voor sommigen verdrietig of beangstigend. Maar ook ontroerend om te zien hoeveel solidariteit en liefde deze crisis oproept. Meerdere landen en gebieden zijn nu in lockdown en mensen mogen niet meer de straat op. In Wuhan en nu ook in Italië. En wat horen we? In de zwaarst getroffen gebieden wordt veel gezongen. In sommige wijken maken mensen contact met elkaar, vanaf balkons en vanuit ramen. Heel indrukwekkend.

Kijk naar de twee filmpjes. Hier ’s avonds in Siena:

Dit is wat ze zingen:

“En terwijl Siena slaapt, is alles stil en verlicht de maan de toren.
Je voelt in het donker, alleen in de rust, de ingetogen bron van Gaia, die een lied zingt, van liefde en passie…
Op de Piazza del Campo is de verbena geboren (een paars bloemetje). 
Lang leve Siena, onze mooiste stad!”

En in China, in miljoenenstad Wuhan, waar mensen in wolkenkrabbers van soms wel veertig verdiepingen wonen, ook daar is deze oerimpuls om te klinken. Vanuit hun ramen maken mensen contact en roepen elkaar op om vol te houden. Ze zingen of roepen een soort voorzang-volgzang. Dit is een van de oudste vormen van samenzang. Oervolken zongen al zo. Dan kun je zonder dirigent en zonder maat samen blijven. Een voorzanger neemt de leiding, een groep volgt, en dan ritmisch heen en weer. In religieuze muziek zit het ook vaak nog, in gospels en jazz ook. Dat heeft ermee te maken dat die muziek dicht bij de bron is. En wat gebeurt hier in Wuhan? Vanuit hypermoderne wolkenkrabbers volgen mensen blijkbaar ook weer hun oerimpuls. Luister maar:

Bij ons is de lockdown nu ook in lichte vorm ingegaan. Laten we even luisteren naar de Italiaanse premier Giuseppe Conte:

‘Laten we vandaag op afstand blijven, om elkaar morgen nog sterker te omarmen.’

Veel goeds voor jullie allemaal!